Op naar de eindstreep

Het is gelukt!!! We hebben 1500 kilometer afgelegd op onze zwarte ridder. Helemaal vanaf de Mekong Delta totaan Da Nang inclusief alle uitstapjes tussendoor. Wat waren we blij toen we Da Nang bereikten. Het was niet eens zo'n ramp geweest als het ding het onderweg begeven had, maar het doet m'n toch ietwat autistische zelf ook gewoon goed dat alles is verlopen zoals gepland. Schema niet in de soep gelopen, elf mooie reisdagen samen op de scooter: check!

Maargoed we waren gebleven in Quy Nhon (spreek uit als Oui-Njon, zeg je het namelijk gewoon zoals het er staat dan doet iedereen alsof ze werkelijk geen idee hebben over welke plaats je het hebt). Na de tempeltour was het een paar dagen wat grauwer weer, regenachtig, maar niet koel. We ontdekten een plek waar je fantastisch kon zitten voor koffie en pannenkoeken, met uitzicht over de groene straat waarin altijd wel wat gebeurde. En anders liepen we wel over de markt waar we dan zelf tegelijk de attractie waren. In een plaats waar bijna geen andere westerlingen te vinden zijn ontmoeten wij een ander Engels stel dat ook bezig was aan lange reis. Ze vonden er niks aan hier in deze stad. Ondanks dat we ze erg aardig vonden leken we totaal op een andere lijn te zitten. Blijkbaar kan dat nogal verschillen.

Onze dagen vlogen dus weer voorbij en voordat we er erg in hadden was het weer tijd om de boel in te pakken. Van een relatief grote stad zonder westerlingen naar twee keer een dorpje op de route. Na een ritje van 100 kilometer kwamen we aan op een plek tussen de rijstvelden waar de zon onderging en de mensen op het land bezig waren. Alweer? Ja alweer. Maar dat verveelt niet! We hadden het beste hotel van het dorp geboekt. Maar je kunt het al raden: ook het enige hotel inderdaad. Rond 22.00 lagen we rustig in bed totdat Robin opsprong. Shit een enorme kakkerlak die de muur beklom. Het vangen eindigde in onthoofden onder een kopje. Niet helemaal het gewenste resultaat. Natuurlijk kamden we de kamer daarna grondig uit, legden een boek over het afvoerputje in de badkamer en konden (je raadt het al) daarna NIET heel lekker slapen. De volgende ochtend weer op pad gelukkig. In dorpje nummer twee stond het hotel net een paar maanden dus dat was beter. Ze schrokken zich wel rot dat we er ook iets wilden eten (want waar anders?). We konden vervolgens wel kiezen uit een enorm menu maar toen we dat deden waren onze eerste drie keuzes niet beschikbaar. Wat ze wel hadden was bloemkool en noodles dus daar gingen we dan maar voor. De bloemkool was groen, broccoli dus. Met z'n tweeën in een leeg restaurant met enorme karaoke installatie. Je ziet t voor je.. Daarna lekker slapen. Tot vijf uur s morgens want toen was er Vietnamese disco op t strand. Hele volksstammen gingen op dit uur van de dag een duik nemen. Er gebeuren soms aparte dingen hier.

Nog 100 km verderop kwamen we weer in de bewoonde wereld. Wat een contrast! In Da Nang werd een heus international vuurwerk festival gehouden. Het enige wat we nog hoefden te doen is de beste spot van de stad vinden. Nou laat dat maar aan ons over. Compenseren kan je leren en na de fantastische culinaire ervaringen van de afgelopen dagen was het tijd voor een feestmaal. Oesters, verse tonijn, carpaccio en beef wellington. Alles werd uit de kast gehaald. Dit alles vond plaats op een prachtige rooftopbar met uitzicht over de Han rivier met de (bekende) drakenbrug. Daar streden Finland en China die avond tegen elkaar met 2x 20 minuten prachtig vuurwerk. Wat hebben we genoten!

Nu zitten we nog een paar dagen in Hoi An en over vijf dagen is het tijd om Vietnam na ruim 2.5 maand te verlaten. We hadden niet gedacht dat we hier zo lang zouden zijn. We hebben weer veel mooie dingen meegemaakt de afgelopen weken. En terugkijkend op dit hele avontuur hebben we ook weer een aantal dingen geleerd:

- eigenlijk slepen we te veel troep met ons mee. De helft hadden we natuurlijk vooruit gestuurd en we hebben er de hele maand precies niks van gemist.

- de scooter wint het nooit van de bus en de auto: die moeten ten alle tijden voorrang krijgen. De fiets en voetganger zijn daarentegen zeer ondergeschikt. Er mag getoeterd worden!

- overal in Vietnam zijn reparatieshops voor de scooter. Behalve als je band lek is, dan bevindt de dichtstbijzijnde shop zich in het volgende dorp.

- je kunt wel met een Yamaha Nouvo uit 2007 1500 km afleggen, zelfs al verklaart iedereen je voor gek!

En waar we natuurlijk gaan? Home sweet home away from home natuurlijk. Uitzicht op de torens op onze vaste stek!

P.s. iemand nog een scooter kopen? Zeer betrouwbaar dingetje. Bieden in de reacties ;)