Van de bergen naar de kust

Je knippert twee keer met je ogen en er zijn weer twee weken voorbij. Hier voelt dat in ieder wel zo.

Waar waren we gebleven? In de bergen bij Bao Loc, het paradijs in de theetuin. Op de laatste ochtend openden we de gordijnen en zagen we alle theepluksters de thee oogsten. Wat een prachtige plek! En nog geheel zonder instagrammer massatoerisme. Welgeteld 1 andere toerist tegengekomen in onze dagen hier.

Wat iets minder was was dat de zwarte ridder er vandaag geen zin in bleek te hebben. Ons eigendom- of moet ik zeggen eigen dom - wilde niet starten. Dus weer op naar de reparatieshop. Gelukkig maar een paar honderd meter duwen en bergafwaarts. Na twee uurtjes waren we weer ready to go. Wel met de woorden van de monteur 'Dalat ga je wel halen vandaag, maar naar Danang met dit ding gaat je echt niet lukken'. Op naar Dalat - 110 km door de bergen. Steeds weer spannend na het stoppen of we weer een stukje verder konden. Maar tegen het einde van de middag bereikten we Dalat. We dachten een idyllisch bergdorpje met overal velden vol groenten en bloemen maar het bleek een grote stad met veel kassen.

Gelukkig vermaken wij ons overal. Mooie wandeling gemaakt naar de top van de Langbiang berg. De veelal Vietnamese toeristen houden niet echt van wandelen dus we kwamen weinig mensen tegen, heerlijk. En vanwege de hoogte hier ( 1500 meter en bij de top 2100 meter) ook lekker koel. Na de andere meer toeristische activiteiten (ritje met de trein en de skilift) ook te hebben meegepakt zaten onze dagen hier er alweer op.

Vertrek uit Dalat met blauwe lucht en een zonnetje. Ideaal weer voor een ritje door de bergen. Ja ouders we hadden ons goed ingesmeerd ;) De volgende 134 km richting Nha Trang. Ook deze verliepen weer soepel. Als de zwarte ridder eenmaal op gang is dan gaat ie ook. De afdaling duurde kilometers en kilometers. Prachtige landschappen en lekker rustig ook qua verkeer.

Nha Trang bleek een mini Rusland. Russiche restaurants, reisbureaus en supermarkten. Maar was toch erg leuk. Na 5 dagen strand vervolgden we onze weg naar de kustplaatsen Tuy Hoa en Quy Nhon.

Waar Nha Trang een heel toeristische plek is zijn deze twee plaatsen dat juist niet. Andere Westerse toeristen komen we bijna niet tegen. Er wordt weer veel gezwaaid en ook wel stiekem gefilmd en gefotografeerd.

In Quy Nhon gaan we op tempeltour (één van ons wilde dat heel graag..). Een extra uitdaging voor het scootertje want ze liggen niet per se om de hoek. We besluiten er, op een wat meer bewolkte dag, toch voor te gaan. 40 km enkele reis om de Duong Long Cham tempel te gaan bekijken. Een van de overblijfselen van het Khmer rijk uit de 12-13e eeuw. Hoe verder we landinwaarts reden hoe donkerder de lucht werd. Net op tijd konden we een 'cafe' (golfplatendak met zes tafeltjes eronder) bereiken waar ook een Vietnamees opa'tje en vier kettingrokende kindertjes hun schuilplek hadden gevonden. Na een uurtje werd het droog en kwamen we tot de conclusie dat onze band lek was. Tegen de tijd dat we wisten waar een reparatiepunt zat begon het weer te regenen. Na nog een half uurtje konden we op pad. De mevrouw van het cafe zei dat het erg ver lopen was, maargoed we moesten wel. Je zou kunnen zeggen dat het tot nu toe een beetje tegen zat, maar eigenlijk was dat niet zo. Althans niet in onze beleving. Ons wandelingetje door de rijstvelden waar iedereen net weer verder aan het werk ging, de zwaaiende kinderen die stukjes met ons meefietsten en bezorgde locals die ons vriendelijk de weg wezen: het was allemaal onderdeel van de ervaring. Eennmaal aangekomen bij de garage was het probleem zo verholpen en konden we voor het astronomische bedrag van 10.000 dong (35 cent) weer op pad.

Aangekomen bij de tempel waren we de enige bezoekers, wat altijd voelt als extra geluk. Daarnaast brak de lucht open en scheen de zon zo prachtig langs de tempel dat we er nog wel een tijdje hadden kunnen blijven. Maar door het eerdere oponthoud was het al wat later in de middag en er stond nog meer op de planning op de terugweg (en je weet maar nooit hoelang die weer duurt..). Onderweg werden we getrakteerd op vele mooie uitzichten. De plaatselijke rode peperoogst was net van start gegaan en dat leverde in combinatie met de groene rijstvelden mooie plaatjes op.

De zon zakte toen we bij de laatste tempel op een berg aankwamen. Een mooie afsluiter van de dag waarna we met het zachte goudgele laatste licht op de rijstvelden onze rit naar huis reden. De waterbuffels namen nog een modderbad en in de velden doken de hoedjes op van de mensen die er aan het werk waren. Alles was mooi. En zo werd het een succesvolle tempeltour voor ons beiden.

Op naar nieuwe avonturen!