Wij pakken de paling in

Beginnen bij het begin of toch bij het einde.. en was het begin dan het begin van het einde? Eigenlijk wel. Het was dinsdag 9 mei vroeg in de ochtend en de berichten van het thuisfront van de avond ervoor waren duidelijk: het ging niet goed. Tijd voor een intercontinentaal overlegje tussen India en Borneo: gaan we terug en zo ja hoe komen we er? Enkele uren later, Nederland moest nog ontwaken, was de eerste vraag beantwoord en waren we druk met vraag twee. Tegen de avond waren de tassen gepakt en stond er een lange terugweg geboekt. Voor Robin in de vroege ochtend een speedboot, gevolgd door taxi, vier vluchten en een lange treinreis en voor Romée een autorit en drie vluchten. Ondanks dat we pas 1.5 week uit elkaar waren voelde het als een eeuwigheid toen we elkaar op Schiphol weer zagen na ruim 40 uur onderweg geweest te zijn. Gek om ineens weer terug te zijn in Santpoort en Haarlem maar ook een goede keuze. Dat was meteen al duidelijk.

In de dagen die volgden was het tijd voor een aantal "nog-één-keer-momenten" met opa en Marjan. Een laatste keer de enorme blauwe regen zien en ruiken, samen thee drinken en chipolatataart eten en kip in de hoed eten (uiteindelijk op verzoek nog een tweede keer omdat het zo goed smaakte).

En nu zit het erop. Een kleine maand in Nederland. Met gelukkig ook veel leuke dingen en iedereen weer even zien! Maar nu pakken wij de paling weer in (voor wie niet heeft deelgenomen aan de pubquiz: we vertrekken in het Twents) om de reis te vervolgen.

Allereerst een stop in onze "tweede woonplaats" Antwerpen en vervolgens door met de trein naar Parijs. Vanaf daar vliegen we donderdag naar New York. Na al deze wereldsteden zijn we wel weer toe aan wat natuur en blijven we een tijdje in Costa Rica, stond niet op het programma maar vast fantastisch! We houden jullie op de hoogte.