Switch van saweedeekaa(p) naar sabaidee

Hoppa klaar met het geluier bij het zwembad. De plannen voor Laos zijn gemaakt, strakke schema's van Romée, en Robin heeft een huurauto geregeld om naar Thailands oudste national park te gaan. We verlaten het hete (37 graden) Nakhon Ratchasima, ookwel bekend als Korat, om naar Khao Yai te gaan. Maar eerst laten we de temperatuur nog iets verder oplopen omdat Romée perse een uur de andere kant op wil richting Phimai, dat is een soort mini Angkor Wat met de bekende Khmer tempels. De eerste kilometers op de Thaise snelweg zijn nog even wat onwennig en t(h/a)ai. De linkerbaan wordt niet gebruikt of alleen om in te halen, het vrachtverkeer rijdt op de andere twee banen en daar tussendoor scheurt iedereen maar wat af. Regels lijken hier niet echt te bestaan. Af en toe rijden er nog wat wiebelende overbeladen hooiwagens tussendoor. Goed opletten dus, maar Robin stuurt ons er goed doorheen.

Phimai is prachtig en we zijn bijna de hele tijd met z'n tweeën. Een romantischer Valentijnsuitje is er niet. We wilden eerst naar de Titanic gaan maar dat is hier letterlijk de Thaitanic (nagesynchroniseerd) dus dat hield op voor ons.

Na nog 2 uurtjes sturen over de Thaise wegen komen we aan in Khao Yai. De volgende dag gaan we op pad om het park te verkennen. Zoals wel vaker zijn we lekker voorbereid. We proberen op tijd te vertrekken (08.30) maar beginnen uiteindelijk nog om 11.30 aan de trekking omdat we geen onbijt konden vinden, haha. Verder hebben we geen antibloedzuigersokken, dus die scoren we ook nog even. De vrouw van het bezoekerscentrum vertelt ons dat je een aantal wandelingen gerust zonder gids kunt doen. We gaan er dus maar voor, met z'n tweetjes de jungle in. De korte omschrijving van route zegt nog wel dat je voorzichtig moet lopen omdat er krokodillen kunnen zijn. Romée denkt dat ze wel varanen zullen bedoelen want die komen we wel meer tegen. Anders kan je niet gewoon langs de rivier lopen toch? De bordjes onderweg doen anders vermoeden.. bijzonder maar we zijn al op de helft en lopen dus braaf door. Eigenlijk zien we de hele tijd geen beest totdat Romée iets ziet bewegen. Samen turen we de jungle af.. en jawel er beweegt inderdaad iets verderop. De spanning stijgt. We kijken nog eens goed en jawel het is een... kip.

Later op de dag zien we nog wel wat apen, varanen en toekans dus voldoende beestjes. Voldoende voor ons. Helaas werden we bij thuiskomst ook nog opgewacht door beestjes. En niet van onze favo soort: vier enorme kakkerlakken in de badkamer. We hebben niet heel lekker meer geslapen en waren blij de volgende ochtend uit te checken. Op naar Laos!

De weg naar Laos was nog best een lange: eerst de huurauto weer veilig terugbrengen en daarna twee keer 3 uur in de trein. Dit keer een gewone stoptrein die niet van te voren te reserveren was. Dus op goed geluk naar het station. Dat verliep prima, we hadden zelf het geluk een zitplek te hebben. We stopten werkelijk overal. Soms was er niet eens een dorpje zichtbaar. Aangekomen bij de grens vonden we dat we even genoeg hadden uitgegeven (toch 1 euro per persoon per treinrit) dus hadden we het plan opgevat om de grens lopend over te steken. Dat ging aardig tot we Thailand uit waren na 20 minuten lopen. Daarna mochten we niet verder en moesten we alsnog met de rest het busje in dat ons over de Thai-Lao friendship bridge reed. Laos inkomen bleek makkelijk, misschien ook door onze vooraf gekochte dure visa maar dat zullen we nooit weten. Eenmaal in de hoofdstad Vientiane aangekomen blijkt dit een waar paradijs. We hebben verschillende reisverhalen gelezen waarin stond 'boek niet te veel nachten in Vientiane want er is niks aan', maar zoals dat wel vaker gaat vinden wij onze draai wel. Ze hebben er franse bakkerijen met croissants, pain au chocolat en broodjes cordon blue. Wat wil een mens nog meer? Nou bijvoorbeeld racletten en Duvel drinken. Vientiane heeft het allemaal! Er zijn inderdaad niet echt highlights te vinden in deze stad maar daar zijn we ook niet echt naar op zoek. Fietsend langs de Mekong en de vele tempels vermaken we ons prima. Bij het COPE visitor center leren we alles over de onontplofte bommen die zijn overgebleven uit de 'secret war' en wat voor impact dat nu nog heeft op Laos. We kijken dus terug op een aantal mooie dagen in de hoofdstad.

Onze route gaat verder naar Vang Vieng, voormalig zuipoord van Zuid Oost Azië. Tegenwoordig probeert dit kleine stadje zich meer te richten op avontuur in alle soorten en maten. We gaan er kayaken, beklimmen een berg met een fantastisch viewpoint en beleven een prachtige ballonvaart. En oke dat tuben over de rivier moeten we toch ook een keer meegemaakt hebben..

De laatste toeristische bestemming die we aandoen is Luang Prabang. Ook hier veel toeristen, want de bekende route maar wel een fijne en mooie plek. We zitten hier voor een weekje maar nadat Romée een bordje ziet over vrijwilligerswerk op een schooltje net buiten de stad kan dat zomaar eens verlengd worden.. we laten het jullie volgende keer weten!