Een goed begin..

Is het halve werk denk je nu misschien als je de titel leest. Maar nee hoor wij hebben geen werk meer. Gelukkig wel een goed begin!

Het schrijven van een eerste blogje liet even op zich wachten maar tijdens de 10 uur durende vlucht van Istanbul naar Kuala Lumpur leek een ideaal moment. Maar na een beetje eten en tukken stonden we alweer aan de grond. Klinkt vast als een bekend verhaal. De rij voor de douane is immens lang met maar een paar open hokjes dus dan maar zo even een poging! Inmiddels zijn we ruim een week op weg en hebben we het gelukkig nog steeds heel leuk, we komen nog niet terug ;)

Na het afscheid in Haarlem kwamen we na een soepele treinreis aan in Berlijn. De tijd daar is voorbij gevlogen. Als hoogtepunt natuurlijk het oud en nieuw feestje waar we met zo'n 20.000 (?) anderen aftelden naar 2023 en daarna nog tot in de late uurtjes genoten van bier en braadworsten. Dat resulteerde in een korte 1 januari en op 2 januari vlogen we alweer naar Istanbul. Waar Berlijn qua looks voornamelijk beschreven kan worden als grauw en lelijk (sorry not sorry) was Istanbul juist magisch met de uitzichten over de Bosporus en de moskeeen in de winterzon. Eigenlijk vlogen ook hier de dagen voorbij. Het voelt nog wel een beetje als een leuk tripje in plaats van ons nieuwe leven, maar dat gevoel komt vast snel. We komen wel steeds meer in de backpackermodus na het appartment in Istanbul dat in de kelder bleek te zijn. Dat is voor deze flashpackers al best heftig. Gelukkig was het bijna alle dagen heerlijk weer en hebben we de kuitjes goed getraind in het heuvelachtige Istanbul. Uiteraard gecompenseerd met reusachtige ontbijten en kilo's baklava. Krijgen jullie een beetje een beeld? Op de enige regenachtige dag hebben we onze toevlucht gezocht in de hamam waar de beul van Istanbul onze velletjes heeft vernieuwd. Nog een laatste keer eten bij ons favoriete buurtcafé waar de serverster ons beloofde dat de winterjassen en sjaals een goed nieuw leven zouden krijgen en toen was het tijd voor vertrek. Op naar warmere bestemmingen. De lange tocht begon met een busrit die alleen al 45 minuten nodig had om het gebied rondom het Takimplein te verlaten. Maar gelukkig hadden we een lieve buschauffeur die er daarna alles aan deed om ons toch tijdig op de airport te brengen (lees: voldoende verdrijvingsvlakken en meer rechts dan links inhalen). Verder verliep alles soepel en staan we nu nog steeds in die lange rij, wel al een meter of 10 verder gekomen. Het voelt toch een beetje als het avontuur weer eem klein beetje meer begint. Kleine vooruitblik dan nog: eerst een paar dagen met z'n tweeën in Kuala Lumpur en daarna bezoek van vriend Robin die zijn duikparadijs op Pom Pom eiland een paar daagjes verruilt om ons op te zoeken. Daarna ligt alles nog open en gaan de ideeën alle kanten op.. daar volgende keer vast meer over.