Mandalay, Bagan en Inle lake

Het is elf uur en zittend tegen een verlaten tempel met uitzicht over heel Bagan schrijf ik alweer mn laatste blogje. Zes maanden zijn voorbij gevlogen! Een aaneenschakeling van hoogtepunten zoals een kudde olifanten bij zonsondergang in Malawi, een bezoek aan de Taj Mahal in India en gister heb ik daar nog een extra hoogtepunt aan toe mogen voegen toen ik in de luchtballon stapte om over Bagan te vliegen. Om half zes opgepikt bij het hotel en na een kopje thee en wat veiligheidsinstructies was het dan zo ver: de lucht in! Het opstijgen was bijna onvoelbaar en een moment later zweefden we over de eerste tempels. Vervolgens kwam de zon op en kleurde de hemel rozerood met op de voorgrond groene, gele en rode ballonnen. Mocht het nog niet duidelijk zijn uit de tekst: het was prachtig! Na 55 minuten bereikten we de grond en na een glaasje champagne zat het erop. Een ervaring om nooit te vergeten. Maar er waren meer hoogtepunten de afgelopen dagen... Het vorige verslag schreef ik vanuit Pyin Oo Lwin waar uiteindelijk weinig meer te doen bleek dan de botanische tuinen te bezoeken dus dat deed ik dan maar. Uiteindelijk bleek ik daar zelf de grootste attractie te zijn en dat zorgde eigenlijk best voor een leuke ochtend. Het was een groot smile-moment met allemaal verlegen Birmezen die eerst niet durfden te vragen of ze met me op de foto mochten maar toen er eentje de stap gezet had waren ze niet meer te houden... Myanmar heeft nu zeker weten meer foto's van mij dan ik van Myanmar.
De volgende bestemming op het lijstje was Mandalay. Voor het eerst had ik niet echt veel zin in een bestemming want ik had van mn medereizigers niet zulke positieve verhalen gehoord. Vieze stad en niets te beleven. Goed oud en nieuw stond voor de deur en ik had het hotel geboekt dus toch maar de taxi in naar Mandalay. Het was inderdaad niet echt liefde op het eerste gezicht met deze stad (inderdaad vies en druk zoals in India alleen dan zonder veel te beleven). Uiteindelijk werd ik hier twee dagen ziek wat ook niet bepaald meehielp. Maar ik heb er het beste van gemaakt. Een fiets gehuurd en ik ben erop uitgegaan. Allereerst om te zoeken naar een feestje voor oud en nieuw want alleen op een hotelkamer zitten leek me niks. Helaas hadden zowel de tourist information als verschillende restaurants geen feestjes in de buurt. Uiteindelijk kwam mijn hotel nog met een dinner bij een skybar aanzetten waar ik toen naartoe ben gegaan. Alleen. Haha zat ik dan met mn e-reader tussen alle stelletjes. Maaaaar uiteindelijk was het best een leuke avond. Het vuurwerk vanaf de skybar viel helaas tegen. Welgeteld acht minuten "feest" daarna was de stad stil en uitgestorven en dus ook voor mij tijd om maar naar bed te gaan. 1januari was ik ziek en bleef ik nieuwjaarsdag alsnog (zoals gewoonlijk...) in bed. De dag erop toch maar eruit want ik was door mn water en voedsel heen en ik wilde toch wel graag die U-Bein brug zien (langste teak houten brug ter wereld.. ja google dat maar eens even!). Geen tourist die dat op de fiets doet blijkbaar maar ik vond het wel een strak plan om midden op de dag tien kilometer heen en tien kilometer weer terug te fietsen. Daarna had ik nog wat energie over en beklom ik Mandalay hill voor zonsondergang, nog even 1700 treden. Alle bezienswaardigheden van Mandalay ook weer gehad. Toen was het tijd om naar het Inle meer te gaan. Weer zeven uur in de bus maar het was het meer dan waard al was het maar voor de goede restaurants (haha heeerlijk huisgemaakte friet met knoflookmayonaise en een kokos caramel lassi, ik blijf hier!!). Uiteraard een mooie (oke ietwat toeristische) boottrip gedaan over het meer. En geprobeerd om het meer te fietsen maar aangezien het 20km lang is en 5km breed hield ik het voor gezien.
En nu zit ik weeer in Bagan. Want ja waarom zou je maar een keer naar Bagan gaan als je het ook in twee keer kan doen?!
Over een paar uurtjes is het tijd voor de nachtbus naar Yangon, mijn laatste bestemming in Myanmar en de een-na-laatste bestemming van mijn reis. 13 januari vlieg ik naar Kuala Lumpur en na een paar dagen daar vlieg ik op de 17e naar huis. Dus dit keer echt: Tot snel!