van Maafushi naar dag tegen dushi

De oudere generatie vraagt zich misschien af wat die titel allemaal zegt.. maaaar google is je beste vriend. Of misschien wordt het toch een beetje duidelijk uit het verhaal.
Sinds de vorige blog hebben we natuurlijk weer van alles meegemaakt. Alhoewel de laatste dagen in India niet zo heel spannend waren. De houseboat in Alleppey was wel leuk maar helaas was Robin nogal ziek en heeft dus niet echt genoten van de trip en het lekkere eten. Na de boottocht besloten we naar Thrissur te gaan, een stad die werd aangeprezen als de culturele hoofdstad van de provincie Kerala. Dan verwacht je dat je je daar wel een paar dagen kan vermaken. Nou niet heel erg dus. Er bleek een tempel die niet geopend was voor niet gelovigen en weining restaurants. We hebben drie dagen vuile lucht gehapt want luchtvervuiling was er dan weer wel heel erg. Tien jaar roken was zeker beter geweest maar wij deden dat in drie dagen Thrissur.
Maar toen... toen gingen we naar de Malediven. Dat was natuurlijk wel leuk. Althans toen de regen, wind en storm vertrokken waren. Na een dagje hulhamale vertrokken we met de ferry (nee niet het watervliegtuig want dat werd te duur voor deze flashpackers) naar Maafushi. 1,5 uur over een ruige zee. En toen kwamen we op een verzopen eiland. Haha! De bleef stortregenen en de wind gierde om het hotel. Maar de volgende ochtend was er een waterig zonnetje en besloten we nog snel mee te gaan op de dagexcursie (het zou volgens de voorspellingen de enige dag zijn zonder heftige regen en onweer dus dan nu maar). Ondanks dat Romee weer goed haar best deed om alle vissen van de Malediven te voorzien van een drie gangen maaltijd hebben we het ontzettend leuk gehad. De dag begon met snorkelen op twee prachtige plekken. Net alsof je in een levend aquarium zit. We zagen bij de tweede keer ook een 1,5 meter grote haai. Daarna gingen we lunchen op een onbewoond mini eiland. Om vervolgens op jawel dolfijnencruise te gaan. En we hadden geluk want er waren er heeel veel en vlak bij de boot. Ze sprongen vaak op. En het was fantastisch om te zien.
De volgende dag was het weer storm en regen. Dan is er echt weinig te doen op zo'n eiland. Dus ook weinig te melden!
De dagen erna gelukkig weer beter weer gehad. Robin besloot twee mooie duiken te maken. Hij zwom tussen grote scholen vissen en zag ook nog een hele grote haai.
Toen was alweer onze laatste dag aangebroken en we besloten op het laatste moment toch nog even een excursie te doen. Gelukkig schreef verder niemand zich in en hadden we dus het geluk met z'n tweeen te gaan snorkelen, een ander eiland te bezoeken en de zon onder te zien gaan op een verlaten zandbank midden in de oceaan. Ja dat was net zo leuk als het klinkt! Het eiland waar we naartoe gingen was tsunami eiland waar in 2004 de tsunami alles had overspoeld. Best spookachtig zo met die verlaten kamers en verlaten restaurant. Alleen katten leven er nu.
We besloten de dag nog even af te sluiten met een dinner op het strand bij kaarslicht met kreeft en tonijnbiefstuk. En toen was het de volgende dag toch echt tijd om te gaan. Eerst nog even een nachtje naar Hulhumale waar de airport is. En vandaag was dan echt de dag aangebroken om afscheid te nemen.. Robin vliegt vandaag via Oman naar Amsterdam en Romee via Colombo en Delhi naar Jaipur.
Dus tot snel en tot niet zo snel van ons!