Mingalabar!

Daar zit ik dan met mn potje chinese thee in een foei lelijk restaurant in het stadje Pyin oo Lwin. Het is alweer bijna twee weken geleden dat ik in Myanmar aankwam en tot nu toe bevalt het hier erg goed. Na de eerste dag alleen in Yangon te hebben doorgebracht met een bezoek aan de dierentuin en het park (helemaal niet vervelend overigens) ontmoette ik al snel andere mensen op mn kamer en maakten we een prachtige treinreis van drie uur om de stad. Dat was, zoals de meeste dingen in Myanmar, niet echt duur voor 35 cent. Tussendoor stapten we uit bij een lokale markt die op het spoor plaatsvond en waar je eigenlijk niet kon lopen omdat overal groenten en fruit uitgestald waren. Na Yangon was het tijd voor Kalaw. Geen flauw idee want daar in vredesnaam wilde doen maar ik ging naar Kalaw. Met de nachtbus want dat doet iedereen hier. Haha wat een belevenis! Het busstation bleek 1,5 uur uit de stad te liggen (oke fijn en logisch) dus daar maar met de taxi naartoe want ik kon mn ticket ook niet lezen want dat was in het Birmees. Uiteindelijk zat ik dan in mn VIP bus met stewardess, drankjes, een dikke zachte deken en een stoel die niet onderdoet voor de business class van emirates. Gelukkig had ik natuurlijk ook nog allerlei voedsel ingeslagen dus de reis kon beginnen. Helaas ging de airco op 18 dus had ik de dikke deken wel nodig. Alles ging voorspoedig tot ik om vijf uur snachts werd wakker gemaakt.. he jij moet in Kalaw zijn toch? Nou dat is hier dus doei he. Stond ik dan in m'n t-shirt (het is hier zes graden s nachts) met al mn zooi langs de kant van de weg. Ik dacht dat we om zeven uur aan zouden komen.. oeps! Gelukkig zijn de mensen in Myanmar vriendelijk en behulpzaam dus ik mocht opwarmen bij een vuur en daarna bracht de motortaxi (ze hebben hier geen andere..) me naar het hotel waar ik gelukkig al mocht inchecken. Maar het was het allemaal meer dan waard want Kalaw was fantastisch! Haha nee ik heb me goed vermaakt maar ik heb geen idee waarom ik deze bestemming had uitgekozen. Het is een dorp waar toeristen komen als ze een trekking willen doen en dat is een van de dingen die echt niet op mijn lijstje staat. Dus wandelde ik wat in het op Tirol lijkende dorpje, genoot van de zon en raakte (ja natuurlijk) verdwaald in de bergen bij het vinden van de enige attractie, een pagode.
De volgende bestemming op het lijstje was gelukkig een stuk beter: het tempelparadijs Bagan. Hier doet iedereen alles op de elektrische scooter. Dus ik moest er ook aan geloven. Was even wennen in het begin maar uiteindelijk vond ik het leuk en was ik blij dat ik niet eigenwijs was geweest en voor een normale fiets was gegaan. De mensen met wie ik in Yangon een kamer deelde waren hier ook in hetzelfde hostel dus het was meteen gezellig en samen scheurden we van zonsopkomst tot zonsondergang door de zanderige paadjes van Bagan tijdens de kerstdagen. Ook was er een groots kerstdinner georganiseerd door het hostel dus ik heb in alle opzichten een goede kerst gehad!
Vandaag was het tijd om Bagan te verlaten (voor even want ik ga in januari speciaal terug voor de luchtballon!!) en naar Pyin oo Lwin te gaan. Een dorpje met veel Engelse invloeden en ik heb geen idee wat nog meer dat gaan we morgen ontdekken!