Waar het hart van vol is, loopt de blog van over

India dus, maardat paste niet meer in de titel.

Varanasi, na ruim 30 uur reizen bereiken we de heiligste stad van India. Nog voordat we inchecken in onze airbnb zijn we alweer flink ondergedompeld in de Indiase cultuur: urenlang goor gerochel en geproest in het vliegtuig, iedereen wil als eerste uit het vliegtuig, ruzie tussen de taximan en degene die hem commissie wil aftrochelen met als gevolg een groep van 20 boze Indiase mannetjes. Welkom!

Gelukkig biedt ons onderkomen een rustige en schone basis. Dat mag natuurlijk ook wel voor die vijftien hele euro's die we er per nacht voor moeten neerleggen.

De volgende ochtend gaan we de stad verkennen. Het lijkt alsof ze hier een soort kartel vormen tegen de buitenlandse toerist want niemand wil ons in de tuktuk of taxi (voor de reguliere uberprijzen dan). Met 35 graden lopen we dus maar richting de 'ghats', de trappen die leiden naar de Ganges. Het is ongeveer 2.5 kilometer, op zich te doen. Een inmens getoeter, straathonden, vuil, geiten en vooral veel mensen en verkeer. Het laatste deel voor de ghats bestaat uit nauwe drukke steegjes. Tegen de tijd dat we aankomen bij de bestemming hebben we alweer tijd nodig om even uit te puffen.

Sommige ghats zijn om te wassen, andere voor de lijkverbrandingen. We gaan het maar meteen allemaal bekijken. Wat een belevenis. Van de wassende guru's tot de lijkverbrandingen, je kunt als toerist overal bij. Zo staan we een tijd te kijken naar alle rituelen. De heftigste natuurlijk bij de lijkverbrandingen. Je voelt de warmte van het vuur en ziet armen en benen uitsteken. Ook hier geen orde, maar complete chaos. Ongeveer 20 lijken branden tegelijk naast elkaar en daar tussendoor lopen mensen, honden, koeien. Er ligt een verdwaalde boot en veel vuil. Dit gaat 24 uur per dag door, dat zijn dus meer dan 250 lijken per dag.

De volgende dag kiezen we 's avonds voor een boottocht. Zo zien we alles vanaf de andere kant zonder dat we zelf een duik in die extreem vervuilde Ganges hoeven te nemen. Wat het extra bijzonder maakt is dat het die dag Diwali is, het feest van het licht. Overal branden mensen kleine kaarsjes en er gaat heel wat vuurwerk de lucht in. Ook daarna op straat is het nogal chaotisch: iedereen steekt her en der wat zelfgeknutseld vuurwerk af en de dames lopen in hun mooiste sarees met schalen eten naar familie. Wanneer we langs een winkel lopen waar ze net alle kaarsjes aan het aansteken zijn worden we naar binnen getrokken voor happy Diwali wensen en zoetigheden. De nodige selfies kunnen hierbij natuurlijk niet ontbreken. Na een vuurpijl op het dak van onze tuktuk (jaja uiteindelijk wisten we er toch 1 te regelen) besluiten wij maar thuis een Diwali-maal te houden in familieverband. Met z'n tweeen op het enorme dakterras van de AirBnB dus. De eigenaar van het huis heeft overal langs de rand van het dakterras kaarsjes geplaatst. Ook komen ze nog zelfgemaakte zoetigheden en kleine cadeautjes brengen. We zitten dus als koningen te genieten van dit feest. Als 's avonds om half één het vuurwerk nog steeds niet minder wordt (na ruim 4 uur knallen) besluiten we zelf maar naar bed te gaan.

Varanasi is dus een hele belevenis. Een Belgische arts die we op onze tocht naar India hadden ontmoet beschreef het, met bijbehorend Belgisch accent, zeer treffend: allee Varanasi is prachtig maar het ene moment zijt gij omgeven door prachtige bloemen en het andere moment heeft u ineens de geur van kak in uw neus.

Van Varanasi treinden we in 9 uurtjes naar Delhi. Daar hadden ze ook van Diwali genoten dus mede daardoor waren de smog-levels nog een stapje erger dan normaal. Een dagje hier de lucht inademen stond blijkbaar gelijk aan 20 sigaretten op een dag roken, zo vernamen we 's avonds in het nieuws. Maarja vieze lucht is overal dus we gingen er toch maar op uit. Bij de India gate zijn we weer eens zelf de attractie. Overal aanvragen voor een selfie die eindigen in een sessie met iedereen die ook even van de gelegenheid profiteert om met die twee lange blonde types op de foto te kunnen.

Overal in Noord India zijn prachtige bouwwerken en omdat het er zo veel zijn worden ze niet altijd veel bezocht. Het mausoleum van Safdarjung hadden we bijna voor ons zelf. Een mausoleum klinkt misschien niet zo aantrekkelijk, maar het zag eruit als een waar paleis. De doorkijkjes, alle details..

Een korte treinrit vanuit Delhi bevonden we ons alweer in Agra, de stad van de Taj Mahal. Voor de oplettende lezer: inderdaad alweer een mausoleum. Toen ze hier hoorden dat we maarliefst 3 dagen bleven begonnen ze meteen een heel programma voor ons te bedenken. Lief hoor, maar niet helemaal begrepen dat wij gewoon rustig aan doen. We hoeven geen dagen van zonsopkomst tot zonsonderdag door gebouwen en tempels te slepen. De eerste dag bezochtten we dus het postkantoor en maakten een wandelingetje langs de ontzettend vervuilde Yamuna rivier. Stiekem om te ontdekken of we op het roeibootje konden dat hier illegaal vaart. De meneer van het roeibootje had al voldoende centen voor de dag dus verzocht ons om de volgende dag terug te komen. Uiteindelijk hielden we het maar bij een bezoek aan de Taj zelf. Ook dit was weer zo'n bestemming waarvan iedereen zegt dat je er vroeg je bed voor uit moet. Om 6 uur 's morgens schijnt ie op z'n mooist te zijn en zijn er niet te veel bezoekers.

Bij aankomst twijfelden we vooral aan dat laatste. Maar bij vertrek was het aantal bezoekers toch nog verdubbeld. Zo gaat dat met alle echt populaire attracties in deze wereld. Heeeel druk. Stiekem zijn we meer fan van de plekken zoals Safdarjung. Maar we hebben zeker genoten van ons bezoek aan de Taj.

En verder hebben we deze dagen genoten van de heerlijke Indiase maaltijden in onze homestay. Iedere avond konden alle gasten aansluiten bij het dinner bestaande uit twee curry's, rijst, groenten, vers brood en een toetje. Dat leverde niet alleen een tevreden buik op maar ook veel leuke gesprekken.

Onze laatste bestemming van 'Zindia' (Robin z'n mantra, omdat hij zoveel zin had in deze twee weken...) was Jaipur. Niets veranderd in de afgelopen tien jaar. Nog steeds een prachtige stad, nog steeds even chaotisch en smerig. We hebben hier maar drie dagen dus dat betekent de stad in op zoek naar goede deals. Nooit kopen we wat, maar hier in de bazaars van Jaipur.. ondertussen bezoeken we het paleis van de wind en navigeren we door de kleine straatjes waar de ene binnenplaats nog mooier is dan de andere. Tussendoor maken we een stop bij de bekende Raj Mandir bioscoop. Eindelijk een Bollywoodfilm kijken in een echt Indiase bioscoop. En hoewel bijna alles vies en afgeragd is in dit land geldt dat niet voor deze plek. Het is een prachtig theather. En zeker niet alleen door de buitenlandse bezoeker gebruikt. Zeker 90% van de bezoekers tijdens onze film komt uit India. Ze vinden het daarom ook niet nodig om ondertiteling toe te voegen. We kunnen dus 2.5 uur genieten van een film in het Hindi waar we eigenlijk niks van snappen. Het is nog steeds leuk met alle typische Bollywood songs.

De drie dagen hier vliegen voorbij (veeeel te kort). Tijd voor het laatste deel van de reis: nog even genieten van het strand in Vietnam. We worden gelokt met zulke goede deals dat we uiteindelijk 3,5 week boeken. Blijkbaar is het hier laagseizoen (regen? We gaan t zien). En daarna via onze twee thuisbasis weer naar huis op 16 december! Tot (relatief) snel!