over kale koppies en paleizen

Wauw wat is het hier fantastisch! Dat wilde ik vast even gezegd hebben. De reis hier naartoe was wat rommelig: de vlucht vanuit colombo ging tijdens het opstijgen alle kanten op en aangekomen op Delhi airport was het flink rennen en kon ik vijf minuten voor sluitingstijd toch nog inchecken voor de vlucht naar Jaipur. Onderweg kon ik de met lichtjes versierde stad zien en vuurwerk.
Hierna verliep alles soepel en eenmaal aangekomen in het vrijwilligershuis voelde ik me al snel thuis. Ik zit hier samen met meisjes uit Amerika, Australie, Engeland en Canada.. allemaal mensen met Engels als eerste taal en allemaal accenten maar ik red me prima. Na een rustig weekend met uitleg over de gewoontes (kinderen dragen hier geen luiers en glimlachen naar vreemden is not done - om maar even twee rare voorbeelden te geven) en projecten gingen we maandag voor het eerst aan de slag. Ik had gekozen voor het weeshuis dus stond ik die ochtend tussen 25 kale kindertjes, want ze hadden luizen dus ja dan haal je gewoon al het haar eraf. In Zuid Afrika vond ik het soms weinig gestructureerd en waren er weinig voorzieningen, nou hier is dat nog tien keer zo erg. De kinderen hebben alleen een paar knuffels en sjaaltjes om mee te spelen. Gelukkig lijken ze er zelf niet mee te zitten en zijn ze erg lief en vrolijk. Omdat de werktijden hier maar van 8:30 tot 11:45 zijn had ik direct gevraagd of ik niet ook nog het andere project kon doen (lesgeven aan meisjes). En dinsdagmiddag kreeg ik te horen dat dat inderdaad mocht. Geheel onvoorbereid ging ik mn eerste les in maar gelukking ging het me goed af aangezien ik computerles geef. De meisjes zijn super enthousiast en beleefd. Ze willen van alles van me weten en willen heel graag leren en bedanken me steeds voor het komen. Dat geeft toch wel een bijzonder gevoel als je dan aan het einde van de dag bij zonsondergang in de tuk tuk naar huis zit en de dag nog eens overdenkt. Zo heb ik dus toch nog een drukke dag weten te creeren voor mezelf want om 7:15 gaat de wekker en om 18:15 ben ik weer thuis en dan moet ik s avonds nog mn les voor de volgende dag voorbereiden. Maar aangezien alles zo leuk is barst ik aan het einde van de dag alsnog van de energie.
Thuis krijgen we erg lekker eten van een indiaas meisje van net twintig die fungeert als de moeder van het huis. Ze kookt altijd alleen maar vegetarisch maar het is zo lekker dat ik het vlees niet mis.
Dinsdag hadden Solera, Rachel en ik bedacht dat het wel leuk zou zijn om onder de sterrenhemel van Jaipur te slapen dus gingen we met al onze zooi het dakterras op waar de een prima nacht hadden. Oke het was wat koud en hard maar daardoor zeker niet minder leuk. Vallende sterren, nog steeds vuurwerk van Diwali festival en veel getoeter.
De rest van de week vloog voorbij en zaterdag was het tijd voor ons eerste uitstapje: de Taj Mahal. Na een uiteraard weer debiele rit van vijf uur naar Agra kwamen we aan. We bezochten het fort waar vandaan we al een mooi uitzicht hadden op de Taj. De volgende morgen gingen we om zes uur op om hem van dichtbij te bekijken.. wat een plaatje! En ik heb er heel veel plaatjes van gemaakt (zal kijken of ik er eentje kan toevoegen). Daarna weer vijf uur terug naar Jaipur.
Op maandag gingen we met het hele huis uit eten. Dat was erg gezellig. Verder is het morgen een feestdag dus staan er veel activiteiten op het programma (twee paleizen en een fort) want normaal gesproken heb ik geen tijd om de stad te bekijken. En dan nog twee dagen "werken" voor de vijf-daagse trip naar de blauwe stad en de woestijn begint.
Liefs!