Langkawi

Selamat datang ke Langkawi! (Ja eindelijk is het zo ver we beginnen een beetje maleisisch te spreken). En wat voor een welkom! Van te voren hadden we gedacht en gelezen dat Langkawi meer toeristisch zou zijn dan de plekken waar we tot nu toe geweest waren, maar wij hebben het natuurlijk weer goed geregeld! Wat een leuke dingen hebben we de afgelopen dagen weer meegemaakt..

De reis hier naartoe was al een hele ervaring met de trein, een overnachting in een minidorpje, taxi en boot. Maar pas toen we werden afgezet door de taxi begon het echte Langkawi avontuur. Op zoek naar het kleine huisje dat we geboekt hadden (via Airbnb en lonenlyplanet). Laat al die toeristen maar lekker naar die grote resorts gaan wij gaan lekker naar dit pareltje.

Toen wisten we dat nog niet en stonden we bepakt met backpacks en andere tassen langs de kant zonder idee waar we naartoe moesten. Na compleet de verkeerde kant op gestuurd te zijn, niemand die van ons verblijf gehoord had en een flinke tropische bui was het allemaal even wat minder aangezien, maar toen we minder in een piepklein dorpje tussen de rijstvelden eindelijk de goede weg gewezen kregen (door het enige jongetje dat engels sprak) kwam alles weer goed. Al snel konden we weer lachen om hoe we erbij liepen in de regen als attractie. Gierend en gillend werden we begroet door een aantal kindertjes dat lekker zonder kleren door de regen aan het rennen was en steeds 'helllloooo' bleven roepen.

Hierna werden we begroet door onze host Irwan die dit schattige huisje zelf gebouwd heeft. Drie kamers zijn er maar wij hebben het geluk alle dagen alleen hier te zitten. Die dag bleef het hozen dus hebben we lekker op onze veranda gezeten met uitzicht op de bergen en rijstvelden (prachtig!). We werden begroet door krabben, ja echt, en kleine waterslangen.

De dag erop was het weer beter en trokken wr erop uit met de gehuurde scooter. Een mooie tocht gemaakt om het eiland en af en toe kwamen we wilde aapjes tegen langs de kant van de weg in de jungle. Na de scooter ingeruild te hebben voor de fietsen die we hier mogen lenen hebben we lekker gegeten. En toen.. moesten we in het pikkedonker terug maar huis. Een hele ervaring met alleen een klein zaklampje. De vraag die vanaf dat moment centraal stond was: WAAR IS BERTA? Er zijn hier namelijk erg veel koeien en waterbuffels die oversteken wanneer ze zin hebben, best lastig in het donker. Maar al snel schenen we haar recht in de ogen en geluklig schrok ze niet zoals eerder op de dag dus konden we veilig thuiskomen.

Toen we vandaag thuiskwamen vertelde Irwan dat de boer, op wiens terrein het huisje staat, morgen een soort feestje geeft. De vrouwen gaan hun reis maken naar mekka en dat wordt 'gevierd' met eten en een gebed. Het leuke is: wij zijn ook uitgenodigd. Echt een once in a lifetime opportunity natuurlijk en we voelen ons ook wel vereerd dat we mogen komen!

Dat gaan we morgen dus doen. Vanavond nog even naar de avondmarkt om de hoek om te eten. En de dag daarop alweer vliegen naar Kuala Lumpur.. wat gaat de tijd toch snel!!